Magnesium is een essentieel mineraal dat verantwoordelijk is voor ongeveer 0,05% van het totale lichaamsgewicht. Bijna 70% van de magnesiumvoorraad van het lichaam bevindt zich in de botten, samen met calcium en fosfor, terwijl 30% wordt gevonden in celvloeistoffen en bepaalde zachte weefsels. Ongeveer 30 tot 40% van de via voeding ingenomen magnesium wordt daadwerkelijk in het lichaam opgenomen; de rest wordt uitgescheiden via de ontlasting.

Beste natuurlijke bronnen
Magnesium is van nature volop aanwezig in voedingsmiddelen, vooral in verse, groene groenten. Maar door de ‘kunstmatige’ teelt is het gehalte aan mineralen significant verminderd. Andere bronnen zijn rauwe, onbewerkte tarwekiemen, sojabonen, melk, volle granen, schaal- en schelpdieren, vijgen, maïs, appels en olierijke zaden en noten, vooral amandelen. Ook vis, knoflook, tofoe, perziken, abrikozen en limabonen zijn bronnen van magnesium.

Opname en opslag
Magnesium wordt opgenomen in de dunne darm. De opnamesnelheid wordt beïnvloed door de bijschildklierhormonen, de snelheid van de wateropname en de hoeveelheden calcium, fosfor en lactose in het lichaam. Magnesium en calcium concurreren met elkaar bij de opname. De opname kan worden geremd door fytaten (in plantaardige vezels) en door een teveel aan vetten, levertraan of eiwitten. Voedingsmiddelen die rijk zijn aan oxaalzuur remmen de absorptie. Vitamine D is noodzakelijk voor de goede benutting van magnesium. Wanneer de inname van magnesium laag is, kan de opname oplopen tot 75%; als de inname hoog is, kan de opname dalen tot 25%. Verliezen stijgen door het gebruik van diuretica en de consumptie van alcohol.